Αδέλφια μου γεια σας…
Από σήμερα λοιπόν εγκαινιάζουμε ένα νέο κομμάτι στο μπλόκ.. Όλοι όσοι αγαπάμε την ριμάδα την πορτοκαλιά μπάλα πολλά βράδια ξενυχτίσαμε παρακολουθώντας αγώνες από τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Έτσι λοιπόν και κόντρα στην κατάσταση που επικρατεί στο κυπριακό μπάσκετ μέσα στην μιζέρια μας και την απελπισία μας θα προσθέτουμε και μία ευχάριστη νότα. Νότα θαυμασμού, νότα αναγνώρισης σε μερικούς από τους καλύτερους παίκτες που είδαν τα μάτια μας.
Αρχή λοιπόν από την θέση του άσσου και με τον ένα και μοναδικό Τζον Στόκτον. Ο άνθρωπος που δίπλα από το όνομα του αναγράφεται η λέξη ασίστ αλλά και η λέξη άτυχος.
Η επιλογή του από τους Γιούτα Τζαζ στο νούμερο 16 του ντραφτ του 1984 θεωρείται και όχι άδικα ως η μεγαλύτερη επιτυχία στα ντραφτ στην ιστορία του μπάσκετ. Ο μικρόσωμος λευκός πλέι μέικερ δεν περίμενε ποτέ ότι θα επιβίωνε στο NBA. Αυτό φανερώνεται από τις δηλώσεις που είχε κάνη κάποτε : «Νόμιζα ότι θα με έπαιρναν χαμπάρι γρήγορα. Πίστευα ότι οι Τζαζ θα καταλάβαιναν ότι έκαναν λάθος κι έτσι μάζευα κάθε σεντ που μπορούσα. Ήμουν σίγουρος
ότι ήμουν παίκτη της μίας χρονιάς στο NBA».
Τελικά αυτός ο λεπτοκαμωμένος άσσος έγινε το όνειρο του κάθε προπονητή και φυσικά του κάθε συμπαίκτη. Οι συνεργασίες του με τον Κάρλ Μαλόουν αποτελούν μέχρι και σήμερα απλά όνειρο. Το καλύτερο δίδυμο ‘ίσως στον κόσμο κοντού-ψιλού. Τα ρεκόρ διαδέχονταν το ένα το άλλο οι προτάσεις για να αφήσει την αγαπημένη του Γιούτα το ίδιο αλλά…. Ο Στόκτον σαν ένας απλός άνθρωπος που ήταν πάντα προτίμησε να μήνη στο σπίτι του όπως αποκαλούσε τους Γιούτα Τζαζ και να παλέψει μέχρι τέλους για το δαχτυλίδι μαζί με τον αδελελφό του , Καρλ Μαλόουν και έναν από τους καλύτερους προπονητές του κόσμου και πολυνίκη στο ΝΒΑ Τζέρι Σλόαν.
Δυστυχώς για τους φίλους των Τζάζ και του μοναδικού Στόκτον αυτό δεν έγινε ποτέ. Παρά την υπερπροσπάθεια έπεσε πάνω στους Μπούλς του μεγάλου Τζόρταν έτσι το όνειρο του έμεινε για πάντα όνειρο.
Η δικαίωση όμως για τον Στόκτον ήρθε λίγα χρόνια μετά την αποχώρηση του από την ενεργό δράση. Συγκεκριμένα στις 11 Σεπτεμβρίου του 2009 μπήκε και αυτός στο πάνθεων των καλύτερων στο Hall of Fame του ΝΒΑ. Όπως είναι φυσικό επίσης η φανέλα του με το νούμερο 12 κοσμεί την οροφή του γηπέδου των Γιούτα Τζάζ.
Υ.Γ. Αυτό είναι μόνο η αρχή..
Απολαύστε τον ..........
Από σήμερα λοιπόν εγκαινιάζουμε ένα νέο κομμάτι στο μπλόκ.. Όλοι όσοι αγαπάμε την ριμάδα την πορτοκαλιά μπάλα πολλά βράδια ξενυχτίσαμε παρακολουθώντας αγώνες από τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Έτσι λοιπόν και κόντρα στην κατάσταση που επικρατεί στο κυπριακό μπάσκετ μέσα στην μιζέρια μας και την απελπισία μας θα προσθέτουμε και μία ευχάριστη νότα. Νότα θαυμασμού, νότα αναγνώρισης σε μερικούς από τους καλύτερους παίκτες που είδαν τα μάτια μας.
Αρχή λοιπόν από την θέση του άσσου και με τον ένα και μοναδικό Τζον Στόκτον. Ο άνθρωπος που δίπλα από το όνομα του αναγράφεται η λέξη ασίστ αλλά και η λέξη άτυχος.
Η επιλογή του από τους Γιούτα Τζαζ στο νούμερο 16 του ντραφτ του 1984 θεωρείται και όχι άδικα ως η μεγαλύτερη επιτυχία στα ντραφτ στην ιστορία του μπάσκετ. Ο μικρόσωμος λευκός πλέι μέικερ δεν περίμενε ποτέ ότι θα επιβίωνε στο NBA. Αυτό φανερώνεται από τις δηλώσεις που είχε κάνη κάποτε : «Νόμιζα ότι θα με έπαιρναν χαμπάρι γρήγορα. Πίστευα ότι οι Τζαζ θα καταλάβαιναν ότι έκαναν λάθος κι έτσι μάζευα κάθε σεντ που μπορούσα. Ήμουν σίγουρος
ότι ήμουν παίκτη της μίας χρονιάς στο NBA».
Τελικά αυτός ο λεπτοκαμωμένος άσσος έγινε το όνειρο του κάθε προπονητή και φυσικά του κάθε συμπαίκτη. Οι συνεργασίες του με τον Κάρλ Μαλόουν αποτελούν μέχρι και σήμερα απλά όνειρο. Το καλύτερο δίδυμο ‘ίσως στον κόσμο κοντού-ψιλού. Τα ρεκόρ διαδέχονταν το ένα το άλλο οι προτάσεις για να αφήσει την αγαπημένη του Γιούτα το ίδιο αλλά…. Ο Στόκτον σαν ένας απλός άνθρωπος που ήταν πάντα προτίμησε να μήνη στο σπίτι του όπως αποκαλούσε τους Γιούτα Τζαζ και να παλέψει μέχρι τέλους για το δαχτυλίδι μαζί με τον αδελελφό του , Καρλ Μαλόουν και έναν από τους καλύτερους προπονητές του κόσμου και πολυνίκη στο ΝΒΑ Τζέρι Σλόαν.Δυστυχώς για τους φίλους των Τζάζ και του μοναδικού Στόκτον αυτό δεν έγινε ποτέ. Παρά την υπερπροσπάθεια έπεσε πάνω στους Μπούλς του μεγάλου Τζόρταν έτσι το όνειρο του έμεινε για πάντα όνειρο.
Η δικαίωση όμως για τον Στόκτον ήρθε λίγα χρόνια μετά την αποχώρηση του από την ενεργό δράση. Συγκεκριμένα στις 11 Σεπτεμβρίου του 2009 μπήκε και αυτός στο πάνθεων των καλύτερων στο Hall of Fame του ΝΒΑ. Όπως είναι φυσικό επίσης η φανέλα του με το νούμερο 12 κοσμεί την οροφή του γηπέδου των Γιούτα Τζάζ.
Υ.Γ. Αυτό είναι μόνο η αρχή..
Απολαύστε τον ..........
Τα λέμε σύντομα…..Μπασκετικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου