Μια από τα ίδια…

Αδέλφια μου γεια σας….

Αυτή τη φορά θα σταθώ στην περίπτωση της Ομόνοιας. Η αρχή της χρονιάς βρήκε τους φίλους των πρασίνων  να ονειρεύονται μέχρι και τίτλο... Αν θέλετε την άποψή μου το ρόστερ της ομάδας ήταν το καλύτερο μετά την έτοιμη ουσιαστικά  ΕΘΑ και τον πρωτοπόρο Κεραυνό..

Ξένοι που κάνουν την διαφορά, ο καλύτερος Κύπριος σουτέρ και ένας προπονητής με τα καλά του αλλά και τα κακά του.  Η αρχή ονειρική για τον κόσμο αλλά και τους παράγοντες της Ομόνοιας.  Ο αγώνας κόντρα στο ΑΠΟΕΛ και η νίκη γέμισε άπαντες με ενθουσιασμό και φυσικά μεγαλεπήβολα όνειρα για το μέλλον.  Ο αρχηγός της ομάδας, ένας πρώτης τάξεως ρολίστας για όλες της ομάδες  δεν είχε θέση ούτε για πέντε λεπτά στην αρχή της σεζόν.

Ο καιρός όμως πέρασε και όπως είχα πρώτος γράψει στο άρθρο  Αρχή και τέλος !!!!! η ομάδα πλέον έχει απομείνει με τον Κωνσταντίνου  βασικό οργανωτή, τον Αδάμου τεχνικό για ακόμα μια φορά και τον Νικόλα Παπαδόπουλο να αγωνίζεται το ελάχιστο 35 λεπτά. Ναι… Η ομάδα που ξεκινούσε την χρονιά με Λιθουανούς, Σέρβους, Αμερικάνους και είχε για συμπλήρωμα τον Σουφλιά και στην απέξω τον αρχηγό τώρα δεν υπάρχει χωρίς αυτούς.

Τα λόγια είναι περιττά... Προσωπικά, χαίρομαι που η κατάσταση κατέληξε πάλι η ίδια γιατί αν μίτε άλλο παίρνουν χρόνο συμμετοχής τα δικά μας τα παιδιά… Δεν γίνεται μια ομάδα που στο ποδόσφαιρο δεν είχε χρήματα και έκανε περικοπές από παντού, απότομα να ρίχνει χρήμα στο μπάσκετ..

Υ.Γ. Ελπίζω η συνέχεια να μην είναι ανάλογη, γιατί μετά την ΑΕΛ και τον Αχιλλέα κάτι μου λέει ότι θα έχουμε και άλλα σωματεία που θα εκπέμπουν Σ.Ο.Σ

Τα λέμε σύντομα Μπασκετικός